Özlem, beni eşi olmaz gönüle bıraktı
Uzağım, yakınım yalnız bir menzilim oldun.
Gönül aşka uyup, kendini sana bıraktı
Güz de bir rüzgar, yazın doğan güneşim oldun.
İki hece ismine gönül dağım sığmıyor,
Gözlerin, yüreğime bir kıvılcım bıraktı.
Bu gece de iki sayfa yazıyla geçiyor,
Ben seni, on dört hece bir şiire bıraktım...
Kaynağımdan seni tarif eden bir kelime,
Saatlerdir şu içimden hiçbir şey çıkmıyor.
Ben, bu mısralarımın hiçbir kelimesine,
Seni asla ama asla sığdıramıyorum...
02.00
17.10.2019
Kayıt Tarihi : 27.11.2019 22:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!