Özlem Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

Yalnızlık iyi gelir kafa dinlemeye
Ne gerek var yalnızlara hor görmeye
Ne gerek var maske takıp gerçek dost görünmeye
Yalnızların iyi niyetinden yararlanmaya
Yalnızlar mâhkum mudur yalnız yaşamaya
Mecbur mudur tuttuğu güvendiği her dal kırılmaya
Özlem duyar gerçek dostluklara
Yok mudur menfaat gözetmeyen dostluk ya
Bırakmış da olabilir tahsilini yarıda
Dostlukta aranmaz zengin fukara
Alıştırılmışlardır her zaman gülerken ağlatılmaya
Dost dediklerince sırtından vurulmaya,
Gülmek haram mı ömrünün sonuna
Zorlanır dostlar arasında ayırıma
Gerçek dostu arasa da bulamaz ama
Bulduğunu sandığı anda yanılır ya
İşte o an başlar insanlıktan nefret duymaya
Gömülür yine eski yalnızlığına, kendi yalnızlığına