.Özlem! Şiiri - Turgut Uzdu

Özlemim oldu tebessümün
Tut elimden

Düne gerçeği yazmak var kural bu
Özlem çiçeklerinin kokusunda beklenen
Yarın ise hayal
Gece yokuş gündüz yokuş
İnsanın gözü ücretsiz hamal

Beklemek gecikmenin bedeli belki
Belki sevmenin
Küçük bir kıvılcımın yaktığı ormanlar gibi arzu
Ve özlem
Adı dudaklarındaki gülümsemenin

Keşfedilmemiş ne kaldıysa yaşanmamış hatıralarda
Onun peşinde ruhum
İnsan değil midir kendi yarınının mucidi
Ben bugündeyim
Sen yarınım

Bir garip dünya bu başlangıcı kadar sonu gerçek
Mesele her nefese iyi ki koyabilmek olabildiğince
Gülümsüyorum
Gözlerimin yüküsün
Tebessümünü hatırladım bak sen gelince

Hep mağlubuyum sensiz uykuyla savaşın
Gözlerin dünkü yarama merhem
Harflerini değiştirdim yürek atışımın
Sen ne dersen de
Senin adın yüreğimde özlem

Tut elimden