Bugün çocukluğumun elinden tutup parklarda gezdirdim onu.
Sonra oturup izledim.
Aynı bir babanın çocuğunu izlemesi gibi.
Baktığım her saniyede büyüyor, bakakalıyorum özlediğim o günlere.
Sanki kalem kırıyor yorgun bedenime inat.
Gülüyor, çocukça koşuyor ve her anı özgürce yaşıyor.
Deniz kenarındaki bir Martı gibi çığlık çığlığa...
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta