Bugün çocukluğumun elinden tutup parklarda gezdirdim onu.
Sonra oturup izledim.
Aynı bir babanın çocuğunu izlemesi gibi.
Baktığım her saniyede büyüyor, bakakalıyorum özlediğim o günlere.
Sanki kalem kırıyor yorgun bedenime inat.
Gülüyor, çocukça koşuyor ve her anı özgürce yaşıyor.
Deniz kenarındaki bir Martı gibi çığlık çığlığa...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta