Bugün çocukluğumun elinden tutup parklarda gezdirdim onu.
Sonra oturup izledim.
Aynı bir babanın çocuğunu izlemesi gibi.
Baktığım her saniyede büyüyor, bakakalıyorum özlediğim o günlere.
Sanki kalem kırıyor yorgun bedenime inat.
Gülüyor, çocukça koşuyor ve her anı özgürce yaşıyor.
Deniz kenarındaki bir Martı gibi çığlık çığlığa...
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta