Bugün çocukluğumun elinden tutup parklarda gezdirdim onu.
Sonra oturup izledim.
Aynı bir babanın çocuğunu izlemesi gibi.
Baktığım her saniyede büyüyor, bakakalıyorum özlediğim o günlere.
Sanki kalem kırıyor yorgun bedenime inat.
Gülüyor, çocukça koşuyor ve her anı özgürce yaşıyor.
Deniz kenarındaki bir Martı gibi çığlık çığlığa...
Kovalamayin beni yataga
Hic uykum yok
Daha lafiniza karisacagim
Ortaligi dagitacagim
Televizyonu kapatacagim
Aycicegi resmi yapacagim daha
Devamını Oku
Hic uykum yok
Daha lafiniza karisacagim
Ortaligi dagitacagim
Televizyonu kapatacagim
Aycicegi resmi yapacagim daha
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta