Özlem Şiiri - Erhan Erbay

Neyi özler ki insan?
tiryakiyken,
bir nefes cıgara dumanını mı?
aşıkken,
sevgilinin kömür gözlerini mi?
tatildeyken,
bir sonbahar sabahı okul bahçesini mi?
nemli duvarların arasında mahpusken
ocağındaki sıcak çorbayı mı?
yatarken ağrılar içinde umarsız
yağmur altında taş kaldırımlarda yürümeyi mi?
hepsini özler be gözüm hepsini,
kırık yaşamlar toplanırken
dikenlerin arasında,
duvarda açılan gedikler kapanırken
göz yaşlarıyla
ve doğumla ölüm arası
varsa güzel insan,
özler bir güleç yüz.