Başka bir özlem var bende...
Hani bir deprem sonrası yerle bir olan vler gibi yıktı beni
Özlemin bugün.
Burukluk gibisi yokmuş şu dünyada.
Hele canının yarısı girmişken enkazın altına,
Nefesin kesilmiş, dünyan çökmüş, ışıklar sönmüş bu sensiz diyarda
Kafam duman duman, kara bulutlar sarmış etrafımı,
Göz gözü görmüyor zifir aşk gecesinde.
Zamansız bitti.
Zamansız geldi içini yangın yeri yapan,
Gök mavisini kızıla çeviren,
İhanetin acı darbesi.
Zamansız ve vakitsiz kayboldu ince çizginin noktasında düğümlenen sözcükler gibi.
Zaman diye diye zaman alıp gitti seni avuçlarımdan.
Ayrılık kırıkları doldu avucumun içine,
Üstüme yağdı, hançer gibi saplandı sanki.
Gene zamana sığındı avuntularım.
Çünkü geleceğin zamanı bekliyordum özleminle,
Birgün beni karakuyunun içinden çıkarmanı ve sarılmanı bekliyordum.
Ben de seni çok özledim.
Mühürledim seni heryere.
Adım başı sen vardın bende
Ben seni ben seni çok özledim...
KÜTAHYA EFSANESİ
Halime HarmancıKayıt Tarihi : 17.5.2011 14:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halime Harmancı](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/17/ozlem-1009.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!