Kalsam da sokakta kuru ayazda
Ben kara kışları yaz'ladım yârim
Gönlümü çeliver bir mektup yaz da
Sensiz türküleri saz'ladım yârim
Varlığın cân verir ölmüş insana
Hakîkât sorulmaz görmüş insana
Bu kadar zûlm olmaz sevmiş insana
Herkesten aşkımı gizledim yârim.
Her nereye baksam sanki ordasın
Bilsem ki koşarım say ki dardasın
Şimdi yoksun belki yarın vardasın
Menekşe gözünü özledim yârim.
Yerine koymam ki güneşi ayı
Aylar yıllar geçer bitmiyor sayı
Geçirdi boynuma kirişsiz yayı
Sensiz ölüşüme sızladım yârim.
Bu günde gelmedin yarına belki
Beni teskîn eden bir tutam el ki
Sezâi iç'lenip ağlayıp der ki
Umudu sac'lara bazladım yârim.
Kayıt Tarihi : 7.4.2021 14:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!