Gözlerim yolunda, haber kuşları muştunu getirsin bana. Sensiz bu gözlerin güleceği yok. Hal bilirmezler arasında yapayalnızım. Tükenmişliğimle çaresizim doğrulmaya mecalim yok. Sonbahar misali yapraklarım dökülür. Hüzün kaplamış benliğimi kurumuş dallarımın yeşermeye niyeti yok. Seninle her zerremde yaşam varken gidişinle kalbime sapladığın zehirden bir ok.
Belli ki senin de geleceğin yok. Günden güne ızdırabın derinleşir, Gönülhanemde her gün matem nefesin kesilir, Ölesim var, yaşayasım yok.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta