Özledim Şimdi… Şiiri - Mustafa Kuz

Çocukluğumuzda belki macera olsun diye
Belki de canımız çektiğinden midir bilmem
Çünkü ne bahçemiz vardı ne elma alacak paramız,
Arkadaşlarla kafaları birleyip
Bahçelerden çaldığımız elmaları…
Parasızlık bu ya
Gücümüzün ancak yettiği
Üç beş metrelik misinalara
Mezarlıktan çıkardığımız solucanları takıp
Avladığımız balıkları…
Parasızlığın verdiği ilhamla
Lastiği,yama tutmaz bisiklet lastiğinden yapılmış;
Sapanı,bizzat kendi icadımız
Kuş lastikleriyle
Taşa tuttuğumuz kuşları…
Yüzme bilmediğimiz halde-her türlü tembihe rağmen-
Evden gizlice kaçıp
Kızılırmak’a dalışları…
Daha ilkokuldayken o,çocuksu aşkları...
Özledim hep şimdi! ..
Ama,bunlardan-çocukça da olsa-sadece elma çalma işini benimseyemedim kendimce…
Diğerleri hep hayalimdedir ki
Yeniden yaşamak isterdim,
Gelseydi elimden! ..
Filmler izledik,
Kitaplar okuduk;
Soyguna,
Tecavüze,
Gaspa,
Hainliğe,
Üçkağıtçılığa,
Riyakarlığa,
Soytarılığa,
Satılmışlığa,
Nankörlüğe...dair
Ama hiçbiri olmadık o kötü kahramanların
Çok şükür! ..
Biliyorum ki şimdi
Yukarıda saydıklarım ve sayamadıklarım
Yani,insanı alçaltan ne varsa…
Bir çocuğun
Elma ya da baklava çalması
Masumdur onların yanında
Hele bir de bunları yapanlar çocuk değil de
Üstelik mühim yerlere gelmiş
Güya ‘’hatırı sayılır’’(! ? ..)
Yetişkinlerse…