Özledim Seni İstanbul Şiiri - Hülya Dal

Son nefesim öpecekti toprağını,
Öyle söylerdim,
İçimdeki sevki bülbüle.
Birgün,
Bülbül sustu.
Nasip girdi koluma
Ayrılırken koynundan,
Ah! İstanbul
Biryanım sende kaldı,
Bir yanın düşlerimde

Belki,
Nasip yorulur,
Rotayı çevirir aynı yöne
Belkide;
Bir rüzgar savurur düşlerimi
Düşlerimin koynuna geri

Ne zaman
Sohbetine dalsa özlemlerim,
Derin bir iç çekerim.
Dolar Marmara,
Dolar içime deniz.
Hasretlerini bıraktım arkamda,
Vapur iskelelerinde ke:
Çiçekçi kızların kirli bakışlarında

Hala damağımda
Güneşin batışını izlerken
Balıkçıların,
Mühürlü ellerinden yediğim
Ekmek arası balıkların tadı.

Bazen de;
Martılar tutar kollarımdan,
Yavaşça bırakırlar ellerimi
Dilenci vapurunun güvertelerine
İşte,
İşte o an
Bütün ihtişamınla karşımdasın
Karşımda adaların,
Karşımda yaşlanmış yalıların

Ve
Mercan yokuşunun kalabalığını özledim,
Mısır çarşısının,
Baharat kokusunu da,
Dükkan önlerinde duran,
Çığırtkanların kemirgen seslerini bile özledim
Özledinm.Özledim.Özledim
Özledim seni İSTANBUL........

hÜLYA ÇETİNER DAL