Özledim Seni Evlat Şiiri - Yaşar Akbaş

Salınıp gezerdin gönül bahçemde
Gezdiğin mekanı seni özledim
Varlığın, kuvvetmiş, servetmiş ömre
Umudu, vuslatı seni özledim

Bağrımda Erciyes karları durur
Hasretin kor olmuş,kavurup durur
Akar göz yaşlarım soğuyup kurur
Muştulu günleri seni özledim

Dünyanın kanunu böyleymiş meğer
Kuşlar büyüyünce uçarmış meğer
Sevdayı beslermiş ayrılık meğer
Gittiğin yerleri seni özledim

Bütün canlı rızk peşinde koşarmış
Kimi yakın, uzak yere koşarmış
Doğumdan, ölüme telaş başlarmış
Mahsun duruşunu, seni özledim

Özlem nerde biter, vuslat nerede
Bilmem ki cevabı belki kaderde
Buluşuruz belki bir gün bir yerde
Kara gözlerini seni özledim

Nasip varsa vuslat vaki olacak
Akan sular mec rasını bulacak
Siyah saçlar kar beyazı olacak
Kara gözlerini, seni özledim

Gidenler dönermiş, görev bitince
Hasret başakları, güle dönünce
Sevilen severmiş, hamlık bitince
Gündüzde, gecede seni özledim

Hasretin matemi gönlüme çöktü
Yüreğim kocamış gözyaşı döktü
Akbaşı bitmeyen zamanlar üzdü
Her şeyden vazgeçtim, seni özledim
(19.03.2005)