Bir mezar taşının gölgesine düştü canım.
Sağ yanım dirilse de hala ölü sol yanım,
Kabrin çiçeklerini sularken gözyaşlarım
Çeşme misali iki gözle özledim seni annem.
Bıktım artık bu hayattan, sensiz yaşamaktan.
Düşmek istiyorum yirmi birimci basamaktan.
Güneş döndürürken yüzünü güne şafaktan
Geceye verdiğim sözle özledim seni annem.
Rüyalar kabus oldu, kabuslar mapus damı
Birkaç hayal zincirledi şu gencecik adamı
Unutmadım, veda ettiğin o hazin akşamı
Vefasızlığa kızaran, yüzle özledim seni annem
Ayrılık gözyaşlarının enginliği kadar,
Kalemimin acı kelimesine dinginliği kadar,
Vefasız ömrümün ecele son günlüğü kadar,
Hatta çok daha fazla özledim seni annem.
Yandı yüreğim ocak ocak, nice dağlar eritti.
Kavruldu da yüreğim,dile Allah dedirtti.
Bu zalim dünyada beni sensizlik delirtti.
Ciğerimi kavuran közle özledim seni annem
Dert yüklü Yörük’üm söylemeye varmaz dilim.
Gönül tası takılı,susuz kalmış sebilim,
Devlerin aşkıysa eğer sevgime kefilim,
Leyla’dan Mecnun’a hazla özledim seni annem
…..
Mehmet Vehbi DervişoğluKayıt Tarihi : 23.3.2007 14:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Birkaç hayal zincirledi şu gencecik adamı
Unutmadım, veda ettiğin o hazin akşamı
Vefasızlığa kızaran, yüzle özledim seni annem
ne analarımızı bize bahşedene ne de bahşedilen vefa yükü annelerimize gerekli değeri veremiyoruz,
şiirin tokat gibi çarptı yüzümüze kardeşim...
yüreğine sağlık...
TÜM YORUMLAR (4)