Ömrümden asırları kopardı inan;
Zat-ı âline özlemle geçen saniyelerim
Laleler bile; boyun büktü yalnızlığıma
Erguvanlarım ağladı; gözyaşlarıma
Dudaklarım çatladı; hasretinin sıcaklığına
İlerlemez oldu; “zaman” denilen mevhumun saliseleri
Maviler kayboldu; gökyüzümün sonsuzluğunda
Susam taneleri döküldü simidimin üzerinden
Elma şekerlerinde zehir yaladım; sensizliklerde
Nabekâr olup dolaşırım bi-çare; sensizliğe ağlarım
İşte böyle bir tanem; budur benim, yokluğuna isyanım…
Kayıt Tarihi : 3.2.2008 12:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!