Sensizlik uyuşturuyor bedenimi
Sanki kan dolaşmıyor artık
Mütemadiyen seni düşünüyorum
Durduk yere gülüşlerini
Haşarılık yapıp da çocuk gibi
Komşunun camını kırmışcasına
Masum ve mahçup bakışını özlüyorum
Ve çok acı çekiyorum
Her gece ağlasamda yokluğuna
Anlamıyorsun çektiğim acıyı
Anlayamıyorsun yada bu ızdırabı
Gündüze susamış geceyi hissedemiyorsun
Bilmiyorsun hastanın sabaha özlemini
Yada toprağın suya hasretini.
Eşinden ayrı kalmış bir düğmeyi bilemiyorsun.
Ana kokusuna hasret bebek gibi özledim seni
Kokunu gülüşünü ve hatta hayalini...
Kayıt Tarihi : 14.3.2007 11:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!