Toprağın suyu, özlediği gibi.
Bende seni çok özledim, Elif’im.
Sevgilinin sevgiliyi özlediği gibi.
Bende seni çok özledim Elif’im.
Gurbet eldeyim, göremem seni.
Kalbime oturdun, kovamam seni.
Bilirim sende, özledin beni.
Bende seni çok özledim, Elif’im
Ayrılık vaktinde ağlayışını.
Hüzünlü, hüzünlü bakışını.
Unuturmuyum, el sallayışını.
Bende seni çok özledim, Elif’im.
Baktığım yerlerde seni görürüm.
Hayalinle birlikte yürürüm.
Ders çalışırım ama, seni görürüm.
Bende seni çok özledim, Elif’im.
AKŞEHİR çok uzak ama hep yanımdasın.
Oturduğum sırada, sende varsın.
Hayal buya tatlı tatlı bakarsın.
Bende seni çok özledim, Elif’im.
Bilirim sende beni düşünürsün.
Gündüz hayaller, gece düşte görürsün.
Önüne baka baka yürürsün.
Bende seni çok özledim, Elif’im.
Konuştuğumuz yere var, ama ağlama.
Canını sıkma, yüreğini dağlama.
Bilirim ağlarsın, ama çok ağlama.
Bende seni çok özledim, Elif’im.
VELİ CELAL yeter, birazda ders çalış.
Elif’inle, gurbette, daha çok çalış.
Bu üç yılda geçer, gurbete alış.
Bende seni çok özledim, Elif’im.
18 Ekim 1957
(Akşehir)
Kayıt Tarihi : 24.3.2006 22:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!