Varlık içinde bir yalnızlık çekiyorum,
Bilmiyorum kim dolduracak yerini.
Artık yazmayı bırakıyorum,
Çünkü yazarken hissediyorum gönlümde seni ve yalnızlığımı.
Senle ya da sensiz,
Atamıyorum şu ıssızlığı,
Atamıyorum bu huzursuzluğu ,
Çünkü özledim ben seni sevmeyi.
Özledim ben seni
Güldüğünde güller açan,
Gül yüzünü özledim.
Bir de bana bakarken ki gözlerini özledim.
Özledim ben seni gül yüzlüm,özledim...
Kayıt Tarihi : 30.7.2024 00:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!