...
Ve ben , sadece özlemek diyebilirim derin bir nefes alarak..
Belki , bir bulutun mavisine tutunurum yine sensiz.
Açmadan odamın ışıklarını,
Yalnızca sana tekbir alır kalemim..
Çünkü , hiç bilmezdin ama,
Senin ,sadece bir şiir diye okuduğun bu satırlarla,
Ben , yıllardır seninle konuşuyorum sessiz sedasız..
Çünkü ben ,
içi yıkılmış bir bina gibi dururken ayakta,
Zaman acımasızdı..
Elinden geleni ardına koymazdı çünkü .
Çıkardıkça yaralı çıkarırdı içinden beni.
Eyy sevdamın güzel belası..
Eey canımın diğer yarısı..
Zaman bu kadar durmusken bende ,
Nolur çık gel artik..
Çünkü, ÇOK ÇOK ÖZLEDİM SENİ..!
...
...
Ve sen, sadece özlemek dediğimi duyabilirsin belki...
Ne bileyim..
Belki de, bir bulutun mavisine tutunduğumu düşünebilirsin sadece..
Hatta , geceyi daha çok sevdiğimden ,
Açmadığımı zannedebilirsin ışıkları..
Oysa ben, gözümün seni göremediği her saniyeye kırgındım..
Öfkeliydim de gözlerime ..
Ve ,korkardım da karanlıktan,
Ya da , belki de karanlığından..
Hem de ,bir çocuk ürkekliği ile..
Dedim ya canımın diğer yarısı..
Yokluğunda tutunduğum bu dizeleri asla şiir diye okuma..
Say ki , her hecesine seni gizledim..
Say ki , öznesine seni yükledim..
Şimdi, boğazına kadar seninle dolup taşmışken dizelerim,
Hadi.!
Nolur çık gel artık.
Çünkü, ÇOK ÇOK ÖZLEDİM SENİ !
...
07.06.2022
İsmail TemelKayıt Tarihi : 25.6.2022 21:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!