Özledim Seni Şiiri - Mahmut Çetin Zorba

Gidişin öyle ani öyle zamansız oldu.
Ayrılıkla kalbimde açan güllerim soldu.
Bu özlem zinciri tüm arzularımı sildi.
Özledim seni inan canımdan çok özledim.
Belki dönersin diye yollarını gözledim.

Ecel ateşi benim ta can evimi yakar.
Çok zamanım kalmadı Azrail cana çöker.
Ruh alıcı kuş olup bedenimden tez çıkar.
Özledim seni inan canımdan çok özledim.
Gittiğinden bu yana baharları güzledim.

İkimizde bu aşkı ikimiz de çok sevdik.
Buzdan ateşler ile yeni destanlar yazdık.
El ele tutuşup ta meydan okuyan bizdik.
Özledim seni inan canımdan çok özledim.
Ecele yetmez gücüm ölümünü izledim.

Kaz mezarcı yeniden bir mezarlık yer olsun.
Bahtım bana gülmedi öbür dünyada gülsün.
Yaşarken doyamadım toprakta yâri sarsın.
Özledim seni inan canımdan çok özledim.
Kızgın saclara düşüp can evimde gizledim.

Yaşamak mı sanırsın sadece nefes almak.
Ölümden farklımıdır sensiz sevgisiz kalmak.
Artık güneş doğmuyor haramdır bana gülmek.
Özledim seni inan canımdan çok özledim.
Bir bardak ağı ile ölümümü tezledim.

Mahmut Çetin Zorba

9 Aralık 2009 Antakya