Sensiz uyandigim bir sabah
Her taraf darmadagin
Aklim ise karmakarisik
Sag kolumun sol koluma itimadi kalmamis
Ic organlarim birbirine savas acmis
Barisa giden bütün yollar kapanmis
Evimin bütün kapilarini pencerelerini actim
Isyanlarimi ucursunlar diye ucuramadim
Ve sensiz gecen su dört saate bile alisamadim
Özlemimdir senin sevdana yürek acmak
O yürege sahip cikmak hayat bulmak
Ayni heyacanla sana ulasmaktir.
Varliginda sanki yok olmaktir
Her dakika seni andigim evimin bütün duvarlarinda
Seni seviyorum diye haykirmaktir
Yine sensiz uyandigim bir sabah
Gece gündüze gündüzde geceye kizmis
Sözler söylenmis kirilan kirilmis
Bak sensiz gecen tam dört saat olmus
Özlemim cogalmis yanip tutusmus
Bir nefes kadar yakinken bana
Simdi bütün yakinlar uzak olmus
Özledim seni cok özledim
Özlemek demek seni her an yanimda sanmaktir
Her an her yerde seni anmaktir
Bütün hücrelerimi sorguya acmaktir
Ve simdi ben karsilik beklemeden
Hayatima hayat katan ruhumu senlendiren sen
Uzagi yakin karanlik gecemi gündüz eden
Gülümsemeyi deger vermeyi sevmeyi ögreten
Her nefesini hissettigimde beni alip götüren
Seni cok özlüyorum bekliyorum ve ölümüne seviyorum.
Kayıt Tarihi : 17.2.2009 06:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nihat Yasul](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/17/ozledim-seni-140.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!