Özledim...Artık bütün hücrelerimin ön söz'ü oldun. Her dakika, her saniye düşüncelerimi ziyarete uğruyorsun. Sırf sen seviyorsun diye, ben de bu çaresiz benliği sevmeye başladım.
Özledim...Bir kâğıt bir kalem,
hiçbir şey seni benden ayıramıyordu.
Çarşıya doğru yürüdüğüm o yollarda,
kulaklıktan beynime işleyen her şarkıda,
seni anıyordum.
Özledim...Televizyon'da izlediğim her aşk filminde, bizi canlandırıyordum. Evet belki bizimkisi onlarınki gibi bir senaryo değildi, ama her ân'ı sevgi doluydu.
Özledim...Hayal düşünce merkezlerim
seni anmaktan ter döküyordu.
Haydi gel! Haydi gel! Yıldızlar ay'a kavuştu,
ben hâlâ güneşin batışını bekliyorum.
Özledim...Her elbisem buram buram
sen kokuyordu. Sırf senin kokun
geçmesin diye, elbiselerimi
yıkamadığım zamanlarım dahi oldu.
Özledim...Çaresizim, bekleyişlerdeyim.
Bir otobüs durağındayım. Otobüsün kaçta geleceğini bilmiyorum, lâkin hâlâ bekliyorum.
Çünkü biliyorum, o otobüs bu durağa gelecek, gelecek. Muhakkak gelecek.
Özledim...Burnumda tütüyorsun.
Gözlerim seni aramaktan kendini kaybetti.
Haydi gel! Haydi gel! sabah güneşim.
Özledim, özledim, çok özledim...
Kayıt Tarihi : 5.5.2021 23:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Masum Tekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/05/05/ozledim-sabah-gunesim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!