Kanadı kırılmış bir serçe yavrusu gibiyim;
Düştüm yerlere. Üzerime basıp geçtiler.
Canım çok yandı.
Özledim mavi göklerde uçmayı ölesiye.
Özgürdüm gökyüzünün mavi uçsuzluğunda;
Örselediler, yerden yere vurdular.
Neydi suçum, kime ne yaptım,
Kimin canını acıttım.
Kendi küçük dünyamda mutluydum.
Canım çok yanıyor, kanadım sancıyor.
Basmayın üstüme yaram çok acıyor.
İzmir,24 Ekim 2010 Pazar, 20.11
Kiraz Duran BilgenKayıt Tarihi : 4.2.2012 20:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kiraz Duran Bilgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/04/ozledim-mavi-goklerde-ucmayi-olesiye-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!