Dağları ulu,yolları tozlu,
Düğünleri olur,erkekli kızlı.
Yeşil yaylasında kuzusu nazlı,
Özledim seni,özledim köyüm.
Yazların kısa havansa serin,
Bir türlü dinmez o kara yelin.
Ama bir başka bendeki yerin,
Özledim seni,özledim köyüm.
İlkbaharda açar,dağlar yaprağın,
Niğmeti boldur kara toprağın.
Hiç istermiyim burda durayım,
Özledim seni,özledim köyüm.
Kış olurdu soğuğuna alıştım,
Yaz ayları tarla-tapan çalıştım.
Şimdi bende yadellere karıştım,
Özledim seni,özledim köyüm.
Anam-babam bacım sana emanet,
Dönerim bir gün,dönerim elbet.
Canıma yetti şu zalım gurbet,
Özledim seni,özledim köyüm.
1987
Sezai EfiloğluKayıt Tarihi : 22.12.2006 20:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!