Özledim Köyüm Şiiri - Özhan Erdem

Eminlik köyüm adın, dillere destan,
Güzel kızların eskiden giyerdi fistan,
Düğünlerde oynarız, cenazede geçilmez yastan,
Güzelini, sevincini, derdini özledim köyüm.

Kuş Kayası'ndan sana doğru bakınca,
Baharda gerdanına çiçekleri takınca,
Ekmeğinden, aşından, suyundan da tadınca,
İnsanı hoş edersin, özledim köyüm.

Gezer dağlarında çoban, kuzu ve koyun,
Yetişir bağlarında lahana, üzüm, kavun,
Çocuklar sokakta neşeyle oynuyor oyun,
Keşke büyümeseydim, özledim köyüm.

Sevdalılar sevdiğini alınca,
Gece boyu nazlı yâri sarınca,
Sazlar çalar, yazın düğün olunca,
Düğününü, halayını, özledim köyüm.

Gurbet ellerde senden bir iz ararım,
Anarım o günleri, özledim köyüm,
Ansızın geçim derdi gelince başa,
Ayrıldım senden, özledim köyüm.

Sanma ki ben senden hep ayrı kalırım,
Senden başka kendime ben yuva mı bulurum,
Merak etme ebediyen senin olurum,
Ölünce kabrim sensin, özledim köyüm.