Seni aradım dün
Yoktun
Yine boynu bükük döndüm kapından
Kim bilir kaç defa belki karşılaşırız diye
Dolaştım bütün sokaklarını olduğun yerin
İçim umut doluydu gelirken
Saatler ilerledikçe kırıldı bütün umutlarım
Yoktun işte bulamadım seni
Seni bulmak mucize olurdu inan
Okyanusta kum tanesini nasıl bulur insan
Seni martılara,denize,solmuş güllere
Kıyıdaki sandallara,karaya vurmuş yosunlara
İstiridyelere,midyelere; kim bilir kimlerin
İçip boşalttığı şişelere sordum,söylemediler
Neredeydin?
Neden benden kaçıyorsun
Kendini unutturmak mı istiyorsun
Yapma gülüm
Ben seni hiç unutmadım ki
Yokluğuna bir an olsun alışamadım ki
Kendini özletmekse maksadın
Çatlayan toprakların yağmuru özlediği gibi
Solmaya yüz tutmuş çiçeklerin suyu özlediği gibi
Tutsakların özgürlüğü özlediği gibi
Özledim işte
Yok bir daha gelmeyeceksen
Hasretinle acı çektirme
Yavaş yavaş öldürme
Gelmiyorum de
Bir kerede vur beni
06-12-1998
Vahit YARGİT
Kayıt Tarihi : 2.1.2007 14:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşkın yolu Muş'a benziyor
Gidenler geri dönmüyor ki
Dumanlar da kışa benziyor
Yanan yürekler sönmüyor ki...
Yokuşlar da mahkum duygular
Susadıkça özlem vurgular
Cehennem ateşi sorgular
Yanan yürekler sönmüyor ki...
Gönül sevgiye, yare muhtaç
Bir düşmeyegörsün başa tac
Ayrılığa yok çare, ilaç
Yanan yürekler sönmüyor ki...
Ölüm kurtuluş ama nerde
Azrail gezer başka yerde
Dilemekle açılmaz perde
Yanan yürekler sönmüyor ki...
Miyase Ekekon
02.02.2007...TR.saati: 16.55
Teşekkür ederim Vahit bey...Nazire yazdırdı şiiriniz...
Allahtan acısız bir ömür ve mutluluklar diliyorum.
Kurban bayramınız mübarek olsun.
Kutlarım.
Sağlıcakla kalın.Saygılar...
TÜM YORUMLAR (2)