Senden ayrılalı çok sular aktı
Özledim İstanbul seni özledim
Hasretin bitirdi içimi yaktı
Özledim İstanbul seni özledim
Ayrılırken üzdüm eşim dostumu
Habersiz bir günde sardım postumu
Ardımdan haykıran hasmım sutsumu
Özledim İstanbul seni özledim
Koskoca on sekiz yılı silmiştim
Seni kopmaz candan biri bilmiştim
Kirli olan her şeyinle sevmiştim
Özledim İstanbul seni özledim
Küçükköy poligon tesislerinde
Yıldızlar buluştu kendi halinde
İlk yolunu gördüm deli Şahin’de
Özledim İstanbul seni özledim
Marketin kapısı sanki itilmiş
Kapısı zorlanmış kağıt dürülmüş
Üstüne hicivli sözler dizilmiş
Özledim İstanbul seni özledim
Türkoğlu geçmişti kapım önünden
Seher vakti imiş bildim sözünden
Tokat’ı seyrettim andım gözünden
Özledim İstanbul seni özledim
Naim’im vakfettim sana naşımı
Marmara ya kattım gözüm yaşımı
Duvardan duvara vurdum başımı
Dereköy sırtıntan yolun gözledim
Özledim İstanbul seni özledim.
13.07.2008 / 12.00
Bedrettin Naim ArslanKayıt Tarihi : 13.7.2008 12:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ellerine sağlık kardeşim.
Selamlarımı gönderiyorum.
TÜM YORUMLAR (28)