Özledim emmi Şiiri - Bayram Ataç

Arkadaşlarımın sesleri kulağımda çınlıyor
İnsan mazinin değerini çok geçen anlıyor
Yalan olan dünyayı insan bitmez sanıyor
Özledim emmi ben çocukluğumu özledim

Her çocuğun kurduğu güzel düşleri vardı
Sorulunca heycanla bir bir umutla sayardı
Seneler geçtikce hepsi birer birer karardı
Özledim emmi ben çocukluğumu özledim

Kimisi eşeğe binerdi kimiside ata binerdi
Yanan tezeğin kokusu üstümüze sinerdi
Şevkat yağmuru sanki yüreklerde dinerdi
Özledim emmi ben çocukluğumu özledim

Daha dün gibi aklımda okula başladıgım
Bir hayal dünyasıydı benim o yaşadığım
Çok şeyi yaşattılar duyupta şaşırmadğım
Özledim emmi ben çocukluğumu özledim

Kimimiz doktor kimimizde hakim olurduk
En büyük keyfi çelik oynamada bulurduk
Kağıttan naylondan çok uçurtma uçurduk
Özledim emmi ben çocukluğumu özledim

Ödülümüz elma şekeri yada panuk şekeri
Kümpürden olurdu oyuncaklarımın tekeri
Şimdi anlaşılıyor geçen o günlerin değeri
Özledim emmi ben çocukluğumu özledim

Masum sevgileri bir ekmek gibi bölüştük
Kemal sunal filmine hep birlikte gülüştük
Çocuklu bu ya kah oynadık kah döğüştük
Özledim emmi ben çocukluğumu özledim

Burnumda tütüyor anamın yayla çorbası
Şimdiki gibi aklımda babanın kanı arabası
Çok kıymetli olurdu verilen bayram parası
Özledim emmi ben çocukluğumu özledim