Özledim Ebulhayır Şiiri - Oktay Doğan

Gözlerimi dünyaya açtığım yersin
Her zaman gönlümün ta derinliklerindesin
Sana olan sevdamı asla bilemezsin
Doğduğum Yeri Özledim EBULHAYIR

Cennetten bir parçasın gözümde
İnan taht kurmuşsun kalbimde
Asla yalan yok sözlerimde
Bu Dünyadaki Cennetimi Özledim EBULHAYIR

Püllüler,Sadıklar,Memişler
Her birine köyümün obaları demişler
Ne fark eder hepsi birbirleriyle akraba,kardeşler
Obalarını Özledim EBULHAYIR

Memişlerin köprüsünden geçsem
Oradan yürüyerek Kadılıya gitsem
Yorulunca bir tas soğuk suyunu içsem
Soğuk Sularını İçmeyi özledim EBULHAYIR

Sadıkların obasında gezsem
Oradan bir ara ilk okuluma geçsem
Ağaçların altında biraz nefeslensem
Okulunun Ağaçları Altında Dinlenmeyi Özledim EBULHAYIR

Püllüler obası benim baba ocağım
Ne mümkün unutmak…asla unutmayacağım
Bu gün olmasada bir gün sana mutlaka kavuşacağım
Baba Ocağını Özledim EBULHAYIR

Derelerde,göllerde çimmeyi
Çimerken milekli suda eğlenmeyi
Hele birde donla suya girmeyi
Derelerini,Göllerini Özledim EBULHAYIR

Harmanda insanların o hoş sohbetlerini
İhtiyarların şaka yollu birbirlerine küfürlerini
Hele birde akşamları gittiğimiz köy kahvelerini
O Güzel İnsanlarını Özledim EBULHAYIR

İninönünü,alemdarın başını
Sularının buz gibi akışını
Sana oralardan kuş bakışını
Sana Uzaklardan Bakmayı Özledim EBULHAYIR

Belacanın başına çıksam
Sonra dönüp tekrar,tekrar sana baksam
Vallahi bakmaya doymaz,doyamaz insan
Belacanın Başından Sana Bakmayı özledim EBULHAYIR

Alamettin yolunda volta atan gençler
Yürürken kim bilir akıllarından neler geçer
Mertlikler ise dünyanın her şeyine değer
Mert Gençlerini özledim EBULHAYIR

Yaylanı anlatmaya kelimeler cümleler yetmez
Yeşil ile maviyin ahengine akıl sır ermez
Bir kez giden bir daha dönmek istemez
Yaylayın Yeşilini-Mavisini Özledim EBULHAYIR