Geri dönüverse çocukluğum
Zaman tünliyle
Bir kaydırakta
Buluversem kendimi
Çocukluğumun geçtiği
O sokakta
Yarınki bayrama
Komşu Düriye Teyze
Kına sürse ellerime
Dönüverse ellerim
Çiçek bahçesine
Annem bayram yemeği 'keşkeği'
Fırına sürse
Babam kapıya gelen bandoculara
Bahşişi bana verdirse
Elini öpsem Hikmet Amcanın
Yine iki buçuk liramı verse
Kolları, kuyumcu dükkanı
Münire Teyze,bana hayattan
Dersler verse
Zaman tüneliyle bir kaydırakta
Çocukluğum
Geri dönüverse 5 temmuz 1996
,
Kayıt Tarihi : 19.12.2007 11:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir yazarımız ''İnsan geçmişiyle hesaplaşarak gelişir.''diyordu.Zaman;durdurulamayan,kesintiye uğratılamayan,önüne engel konulamayan bir sonsuzluğa akıştır.Bu yoruma ''B' ünsüzünü koyduğum an nerede kaldı şimdi? Matematik biliminin anlatımı ötesinde kalacak bir geçmişi geride bırakarak ilerliyoruz.Bize değgin olan her şey gerimizde kalıyor.Fantastik bir kurgunun,bir düşün totaline ''geçmişimiz''diyoruz da sahipleniyoruz işte.Sahiplenmek bizim doğamızın en öne çıkan özelliği.Aşklarımızı sahiplenmek ,yanılgılarımızı sahiplenmek...Otuz Beş Yaş'ın o ünlü şairi, Cahit Sıtkı'yı anımsadım.O değil miydi Affan Dede'ye para sayıp da çoçukluğunu satın alan?Sayın Mutlu'nun geçmişe dönme uğraşında bir alış veriş var mıdır,bilemiyorum.Ama bildiğim bir şey var ki ''elenen zamanı'' yakalamak olanaklı değil.Yunus Yaşar ''Zaman Kuşun Kanadında'' diye niçin söylendi acaba ? Geçmişin girdabında boğulmak istemiyorum ben;yanılsamalar yıkıyor adamı çünkü.İçten,sımsıcak,sevecen bir söylemdi.Tebrikler...
hele de bayram çocukluğu,
hem nostalji, hem büyülü bir gizem.
kutlarım
TÜM YORUMLAR (2)