Özledim Çocukluğumu Şiiri - Atilla Gözük ...

Yıllar önce, küçücük bir çocuktuk,
Nasıl geçerdi zaman bilmezdik,
Sevgi ve güzelliği kalbimize dokurduk,
Düşer ağlardık, göz yaşımızı silmezdik.

Saklambaç oynardık köyümüzde,
Umulmadık yerlere saklanırdık, evimizde,
Pırıl pırıl sevgi vardı yüreğimizde,
Şimdi özlüyorum, çocukluğumu.

Komşunun bahçesinden neler yolmazdık,
Haram mı, helal mi, bilmezdik,
Geceleri bile oynardık, eve gelmezdik,
Şimdi özlüyorum, çocukluğumu.

Kış gelince naylonlarla kayardık,
Kaç kere düştük diye sayardık,
Kaya, kaya kendimizi överdik,
Şimdi özlüyorum, çocukluğumu.

Kış olunca, karlar yağardı başımıza,
Çocukluk işte, çok giderdi hoşumuza,
Kartopu oynardık, tüm çocuklar, düşerdi peşimize,
Şimdi özlüyorum, çocukluğumu.

Cebimize iğde, ceviz, badem koyardık,
Üzüm de yerdik, yetmezdi, bir de elma soyardık,
Aç kalacağız derdik, oysa elmayı yiyince doyardık,
Şimdi özlüyorum, çocukluğumu.

Derelere sular dolardı, biz de yüzerdik,
Dağ, taş, dere, tepe, demez, kayalarda gezerdik,
Dövene binerdik, sapı saman ezerdik,
Şimdi özlüyorum, çocukluğumu.

Dalda açan çiçek gibi, taptaze çocukluk,
Melek gibi, bebek gibi, günahsızdır çocukluk,
Dünyanın derdi, umrunda olmaz çocukluk,
Zaman götürse, keşke, özlediğim, o çocukluk.

Küçük bir çocuktuk sadece,
Berrrak su gibi, temiz, saf,bir soluk öyle,
Belki farkında değildik, ama bir umuttuk gelecekte,
Şimdi çoook özlüyorum, o çocukluğumu.

Çocukluğu yaşamak, köyde bir başka oluyor,
Şimdi o günleri hayal edince, gözlerim doluyor,
Ama ne çare ömrüm geçip, yüzüm soluyor,
Nerede yaşadığım o eski çocukluğum.

Atilla Gözüküçük