Özledim be abi bana bakan gözlerini senle geçen günlerimi çocukluğumu...
Benimle konuşmalarını senin kokunu herşeyi seni özledim abi...
Niye ayırdılar ki seni benden kara toprak benden çok mu sevdi seni...
Gitme beni bırakma diyemedim uçup gittin uzaklara yanlız kaldım sensiz...
Sanki herşey yıkılmış altında ben kalmış gibiyim dönsen keşke abi...
Kardeşim diyip sımsıkı sarılsan artık hiç gitmesen sabahlara kadar konuşsak...
Sen kardeşini dinlesen bende sensiz ne kadar acılar çektiğimi anlatsam...
Sonra eski günlerimizden bahsetsek mahalle maçlarımızı anlatsak mesela...
Beni çok üzdüler kırıp döktüler canımı acımadan çok yaktılar yokluğunda...
Biliyorum sen olsan kimse üzemez kırıp canımı yakamazlardı abi...
Sen kol kanat gelirdin duvar olurdun bana bu kadar yanmazdı ozaman içim...
Olmadı abi sensiz yaşamayı kendimi insanlardan koruyamadım özür dilerim....
YASEMİN GÜVEN
Yasemin GüvenKayıt Tarihi : 12.4.2025 18:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!