Özledim Babam Şiiri - Duran Saper

ÖZLEDİM BABAM

Bir çınardın evde, gölgen yeterdi

Sana yaslanmayı özledim babam

Sevginden ocağım hergün tüterdi

Sana nazlanmayı özledim babam

Torunların sordu, bende anlattım

Yaralı yüreği tekrar kanattım

Sen bende bir ilim, bense sanattım

Sana seslenmeyi özledim babam

Kaderim yazılmış çıkmaz yollarda

Merhamet kalmamış bir çok kullarda

İhanet kokuyor yaban damlarda

Sana güvenmeyi özledim babam

Senden uzak kaldım, beden yoruldu

Sen gittin arkandan sofra kuruldu

Dost dediğin sanki boş bir davuldu

Sana söylemeyi özledim babam

Hala alışmadım sensiz olmaya

Adadım kendimi gönül almaya

Ektiğin insanlık, nasip bulmaya

Sana ulaşmayı özledim babam

Başımın dumanı sardı serimi

Kavurdu günlerim yaktı derimi

İnandım her cana yıktı yerimi

Sana görünmeyi özledim babam

Nimetim, kısmetim vardır taşarım

Eşim, evlatlarım şükür yaşarım

Kalbim insan dolu kendim aşarım

Sana övünmeyi özledim babam

Bitmedi verdiğin bende nasihat

Hakkını helal et, nur içinde yat

İnsan dediğine biçilmez fiyat

Sana özenmeyi özledim babam

Duran’ım gıdasız hasta gibiyim

Yokluğunda çökmüş yasta biriyim

Kazada kaderde usta diriyim

Sana sarılmayı özledim babam.

Duran SAPER – 23.03.2017