Yavuz GÜL kardeşime ithafen…
İnan ki durmadan bağrımda tüttün,
Gittiğin yollarda gözledim seni.
Günden güne hasretimi büyüttün,
Özledim arkadaş, özledim seni !
Elde değil şu hasrete alışsak
Ne var sanki bir gün olsa buluşsak
Sımsıkı sarılsak, bir helalleşsek
Özledim arkadaş, özledim seni !
Gözümden silinmez güzel suratın
Belirir karşımda dostluk sûretin.
Dayanılmaz oldu artık hasretin
Özledim arkadaş, özledim seni !
Şiir yazdım, heceleri tükettim,
Azı geçtim, niceleri tükettim,
Gündüz bitti, geceleri tükettim,
Özledim arkadaş, özledim seni !
Temsil ettik dost kişinin merdini,
Kolay kolay bırakmadık ardını.
Kaldıramam ayrılığın derdini,
Özledim arkadaş, özledim seni !
“Dayı”n seni ilelebet unutmaz
Bir günden bir güne anmadan yatmaz.
Artık selâm-sabah beni avutmaz
Özledim arkadaş, özledim seni !
Sen gittin gideli yüreğim durgun
Dost bildiğin Hikmet, şimdi çok yorgun.
Ne kadere dargın, ne sana kırgın
Özledim arkadaş, özledim seni !
04.04.2015 / Ankara
Kayıt Tarihi : 11.11.2015 01:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!