Özledim Annem Şiiri - Nilüfer Gümüş

Merhaba annem,merhaba papatyam
Nerlerdesin?
Ne olurdu biraz daha kalsaydın
Bizlerle...
Göçmeseydin buralardan
Bizlere de umutsuzluk yüklemeseydin.
Bizi sensiz bıraktın,
Sana o kadar çok anlatacaklarım var ki.
Çok birikti anne,çok
Nereden başlıyayım.hangisini anlatayım
Annem,ne vardı babama kavuşmak için
Bu kadar aceleye.
Bizleri bırakıp,koşar adımlarla gittin
Annem,anneciğim.derdimi dökecek
Sırlarımı paylaşacak kimsem kalmadı annem.
Elimden geldiğince yazıp içimdekileri
Koyuyorum işte bir kenara.
Biliyormusun?
Yine yanımda olsan,o güzel sevecen
Yemyeşil gözlerinle,bana gülümsesen
Her dokunuşunda,ellerinin yumuşaklığına,
Tenınin duruluğuna hayran kalır,bayılırdım biliyormusun?
Sanki o eller hiç iş yapmamış,bizleri
Bu yaşlara getirmek için çabalamamıştı.
Pırıl,pırıl,yumuşacık ve bakımlı
Ben o ellerini özledim anne.
Ellerini tutup,içimi dökecek
Sevincimi,üzüntümü paylaşacak kimse yok anna.
Yanlız değilim,şükrediyorum her zaman
Ama,ama yerin dolamıyor annem.
Senin gibi olamıyor annem.
Yine başladı,gözyaşlarım durmuyor,bugün
Sağanaka yağmur gibi, yağma günü
Yarış edercesine,peş peşe düşüyorlar.
Engelleyemiyorum annem.
Kollarında,dizlerinde yatmayı,başımı
Okşamanı özledim annem.
Ne olursa olsun,bu yaşta da olsam
Bir evlat anneye muhtaç
Bunu anladım annem.
Bir sözün,bir bakışın sarardı tüm yaralarımı
Annem,anneciğim.
Yaralar kapanmıyor artık anne
Sadece kabuk bağlıyor,her an düşmeye hazır durumda.
Özlemini kimse benim kadar bilemez anne
Zor annem,zor,çok zor sensizlik
Hiç bir şeye benzemiyor
Bunu,birben bir de Allah biliyor
Yaşıyorum,yaşamak denirse
Gülüyorum,geziyorum ama
Bir tarafım sensizlik,ağlıyor
Annem.
Neden.neded,insan sevdiklerini
Hep kendi elleriyle uğurluyor
Sonra da yol kenarında unutulmuş
Bir eşya gibi hissiz,duygusuz kalıyor.
İsyan etmek haddim değil,ama
Bu konuda itirazım Tanrıma
Biraz daha bıraksaydı bizlerle
Hala gözyaşlarımı durduramıyorum anne
Hem yazıyor hem ağlıyorum
Hep derdin ya.
Bir iş yaparken ikinciye başlama,
Karıştırıyorsun
Diye
Bak karıştırmıyorum,hem yazıp,
Hem ağlayabiliyorum anne.
Bitirdi,yok etti beni bu ayrılıklar
Hasretlik
Çok zormuş anne,çok
Seni şimdi daha iyi anlıyorum
Anneannemin ardından yaşadıklarını
Anca hissedebiliyorum.
Kimseyi uğurlamak istemiyorum artık
Yardım et bana,güç ver yine
Ne olur anne,yardım et.
Tüketti bu ayrılıklar,en çok da
Sensizlik.
Ağır gelmeye başladı anne
Dayanma gücüm yok.
Biliyormusun?
Bu gün biraz daha fazla hüzünlendim.
Taleben geldi,Nesrin abla,kıskandım onu
Ya seni çok sevdiğinden ya da bize Tanrının
Bir hediyesi diyorum
Aynı senin kopyan olmuş
Saçlar,gözler,bakışlar.
Bakışları anne
Sanki sen bakıyorsun o gözlerden bize
Karşılıklı epey bir zaman ağladık.konuştuk
Gözlerinden,gözlerimi alamadım anne
Bana bakan sendin o gözlerden
Hasretin iyice çöktü içime
Öyle bir ateş ki,söndürmek mümkün değil
Ben seni,çok,çok özledim anne.
Toprağın suya,gecenin yıldızlara,aya
Günün güneşe özlemi gibi.
Annenin çocuğuna şefkati gibi,sevgilinin
Cananına aşkı gibi
Özledim anne
Özledim.özledim.özleminle tükendim anne....