Özledim Anne Şiiri - Yusuf Alpuğuz

Çiçek kokuna hasret yalnız gecelerden birini yaşamaktayım yine,
Asfaltı dövercesine yağan yağmur ve ardı ardına çakan şimşekler,
Hani korkularımı ve üzüntülerimi sakladığım bağrın nerede
Burun sızım, çocuk yüzüm, nerdesin anne.

Kömür karası bir vakit, yine tek başına, hüzünlü geçmekte ve sessiz,
Ne yapsam kapanmıyor gözlerim, doğmuyor hayalin gecelerime,
Belki gül yüzünü uykuda görebilirim diye,
Derdimin dermanı yaramın merhemi nerdesin anne.

Bir gidiş gittin içimde buruk acılar bırakarak,
Bir evcilik oyununu bozarcasına, beni fırtınalara savurarak,
Biliyorum sen istemedin bunu, takdir; yüce Yaradan bilir,
Ama ben seni öyle özledim ki, nerdesin anne.

Artık saklamıyorum gözyaşlarımı, gizlemiyorum kimselerden,
En mukaddes varlığa ağlıyorum hiç çekinmeden,
Kuş kanatlı yüreğim ne utanır, ne usanır nakış nakış hasretini çekmekten,
Bir kez olsun hayallerde görmekten, mahrum etme bu ateşli yürekten.