Özledim Anam Babam Şiiri - Zennehar Yılmaz

Söyleyin ben bileyim nasıl yanar bu yürek gözlerim kan çanağı nasıl diner bu çilem özlemler dağdan büyük kavuşmaya ne gerek çıkmasın söz dilimden ağladım ağlayayım Yaralı yürekleri sevgiyle bağlayayım açtım yürek kapısını varsın buyursun gelen gidene sözümüz yok kalana kölesiyiz ezgiden gelen sesi dinlerim ağlamaklı İçerime dokunur türkü bağlamalı köz düşünce yüreğe yanar tüter ocakta sevenler köşe olur yar görünür bucaktan Gözlerimi kapadığımda sesin geliyor Ayrılık acısı bak nasıl bağrım deliyor o yolda gidenler artık geri gelmiyor özleminle kucaklayıp sarmala beni özledim babam özledim hem de çok seni Ağlıyorsa gözüm hasret narındandır… Sızlıyorsa yürek ana aşkındandır… Hasret böyle yakıyorsa pişmanlığındandır özledim anam özledim seni gözlerine bakıp saçımı örseydin… Gönül ister hep yanında olmak her sabah koynunda uyanmak yine çocuk kalıp sitemin duymak özledim anam özledim seni uzaklar yakın edip öpseydim seni anam duy bu sesimi kesilmesin hiç nefesin babamdan ayrı kalmak acı yaradan ömrüne versin benimkini özledim anam özledim seni bayır çayır sevgi biçeyim seni Küçücük evimin ocağıydın dumanın sıcak biraz yangındın sitemin bugüne hazırlık içindi anladım babam anladım seni dualar ile babam anarım seni Zennehar yılmaz 11.05.2012 22:02:45