Ben seni ne çok özledim annem bir bilsen ben hayatta sen toprakta yaşamak bumu annem.. seniz özledim annem seni kokuyor her şey bazen toprak kokuyor annem …karanfillerin kurudu annem diktiğin fidanlar ağaç oldu büyüdü sen yoksun annem bir tek sen yoksun
Acılarımı dinleyecek beni saracak kollarına yatırıp dizlerine saçlarımı okşayacak bir sen yoksun annem... gurbetteyim mezarından bile çok uzaktayım annem olsaydın dinleseydin.. dertlerimi acılarımı dindirseydin...göz yaşlarımı annem... kimseler anlamadı anlatamadım kimselere kimseler içinde kimsesizlik nedir bilir misin? .........annem bazen ağlarken gözlerim kanarken yüreğim en derinlerden sen geliyorsun aklıma annem yaşayamadığım çocukluğum hiç görmeden geçen gençliğim ve annem sensiz acı dolu yalnız geçen yıllarım bazen çocuklarım anne dediğinde gözlerim doluyor aniden karşıma geliyor hayalin nerdeyse unutmaya başladığım yüzün annem…şimdi anneyim ben seni daha iyi anlıyorum annem yokluklarda nasıl ekmek verdiğini çilekeş kaderinde bir damla suyu verirken bize göz yaşlarının nasıl aktığını annem…güldürmedi senide kader genç yaşta sardı topraklar seni aldı....benden.
bıraktın tek başıma..... serseri kızım derdin biraz bebekle oynadığını görmeyecek miyim senin derdin............ annem..ama ben biliyordum ki senin bana bebek alacak hiç paran olmamıştı annem sokaktan topladığım taşlarla oynardım sen yinede bana eski elbiseni kesip bebek yapmıştın ben onunla oynamazdım çünkü ben onunla her oynadığımda sen ağlardın şimdi anlıyorum neden ağladığını annem çünkü bana gerçek bir bebek alamadığının göz yaşlarıymış onlar annem …. komşunun oğlunu döverdim kapıya şikayete gelirlerdi sende yalandan kızar sonra beni kucaklar benim deli serseri kızım ölsem de gözüm arkada kalmaz sen delikanlı biri olacaksın derdin sonra sarılır öperdin annem…. oldum annem.. içimin kanamasını kimselere duyurmadım göz yaşlarımı denizlere akıttım yüzüme tebessümden bir maske yaptım annem oldum annem acılarımı nakış ettim motif motif yüreğime dokudum aç kaldım kimseye duyurmadım çocuklarıma kendim kazandım ekmeğimi annem kimselere muhtaç etmedim onları kimselere duyurmadım varlığımı yokluğumu annem! ! ! öz babama bile annem babama bile…. Şimdi iyim annem çok iyim onlar her şeye sahipler okuyorlar biliyor musun annem? ..........ama sen bana bir şeyi söylemeyi unuttun birde sevda vardır düşme tuzağına yüreğinin demeyi unuttun annem hayatım bir tek çocuklarım işimdi annem hani komşular sana şikayet ettiklerinde derdin ya kızım sakın değişme diye değişmedim ben annem bir tek yüreğim dışında bana anlatmadığın o sevda dışında yıllar su gibi akarken annem sevgiyi bilmeden çocuk yaşta anne olduğumda sen bırakıp gitmiştin ya! ....hani, gelirsin diye bekledim ya annem hala gelmedin ki............ bak ben sevdayıda yaşadım acısını da yaşıyorum ama hiç pişman değilim ama sen demedin oda acıdır demedin oda kanatır seni demedin …annem demedinnn! ben 1 nisan yağmurunda doğmuşum şaka gibi benim hiç kızım olmaz ki diye hep ağlamışsın çok yağmur yağıyormuş doğarken ben sen öyle derdin yağmurlar güneşin olsun göz yaşın olmasın derdin hep dua ederdin cahildin okumamıştın ben okuyayım diye çok uğraştın ama başaramadın… dertlere kaldın annem kötü kaderini yenemedin …ben yeniyorum annem inan yeniyorum harcıyorum hayatın acılarını beş kuruşa o bana ağlarını ördükçe ben inadına başaramaya çalışıyorum…. annem okudum annem hayat okulunu okurken kalem tutmayı da öğrendim.......... iş güç sahibi olmayı da çalışıp ekmeğimi kazanmayı da en kötüsü annem kanayan yüreğimi kendim sarmayı da........... yaralarım hiç kabuk tutmadı annem hep kanadılar ama tek başıma sardım annem halada tek başıma sarıyorum.. sen üzülme emi annem.......... ben iyiyim torunlar okuyor ben onlar için hayat mücadeleme devam ediyorum annem............ her şey onlar için bide bide annem sevgim var yüreğimde imkansız bir sevda annem olsun ben mutluyum annem sen beni düşünme sakın toprakları ıslatma benim için ağlayıp ta mezarında rahat uyu sen! ......... keşke olsan dediğim her günümde rüyama giriyorsun annem.. seni arıyorum dediğimde sessizlikte tek başıma ağlarken yine karşımda görüyorum bükme annem boynunu..ben iyim inan iyim hiç kötü olmadım annem hiçç…şimdi bir tek özlemim kaldı annem sevdiklerimi çocuklarımı mutlu görmek onların mutlu olduğunu bilmek annem okuyup adam olacaklar bende onları okutup hayatta acı çekmelerini hep engelleyeceğim söz annem sen rahat ol …sonramı sonrası son durak......senin yanın senin kucağın senin bağrın senin dizlerinde yatmak annem............. çok özledim sevgi gibi özledim yavrularımı özlediğim gibi özledim........... seni annem...........bekle annem geleceğim bir gün sarılıp beraber toprakta senle yeşereceğim yeniden senin dizlerinde uyuyup seninle ağlayıp seninle acılarımı dindireceğim annem ben bu kaderi senin yanında yeneceğim annem imkansızlıkları tek başıma aştım yinede off demedim annem sensiz geçen yılların acısını yine sana sarılarak bitireceğim annem! ! !
Bir dikenli yoldu hayatım hiç hep kanattı battı yüreğime
Ben yinede onlara göğüs gerdim annem
Her dikenin batıp kanattığı yeri kendi yüreğimle kendim sardım
Bilemesin nelere göğsümü gerdim annem
Neler yaşamımda offf bile demedim
Hep tebessüm ettim çocuklarıma daima gülümsemeyi öğrettim
Ben kaderi tek başıma yenmeye çalıştım
Ben acılarımı içimde yaşadım annem
karçiçeği nazar
ÖZLEDİM ANNEM
Yazan: YARIM KALAN MUTLULUK
Anam
Geldiğim yerler
Çok soğuktu.
Kar, tipi, boran,
Yağmur vardı.
Senin kucağın gibi,
Sıcak değildi be anam…
Geldiğim yerlerde
Güneş yoktu.
Kara bulutlar kaplamıştı
Gökyüzünü.
Senin gözlerin gibi,
Işık saçmıyordu be anam…
Geldiğim yerlerde
İnsanlar yalancı, riyakâr,
Sahtekâr olmuşlar.
Senin kalbin gibi,
Temiz değildi be anam…
Geldiğim yerlerde
Yediğim her yemek,
İçtiğim her su,
Zehir gibiydi.
Senin sütün gibi
Tatlı değildi be anam…
Geldiğim yerleri sorma,
Sadece kollarını aç.
Sar beni, sar beni
Be güzel anam…
İbrahim MUTLU
analar için ne kadar yazılsa azdır... Anaları yazmaya kağıtlar ve kelimeler yetmez üstadım... Onun sıcaklığını hiç bir şey vermez... Tebrikler yazan yürğe ve kaleme... Sevgiyle kalın...
sonsuz teşekkürler üstadım
Hatice GeçkilKayıt Tarihi : 19.4.2009 16:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir evlat pirde olsa anaya daima muhtaç imiş helekide hayatta tek başına kalmışsa
![Hatice Geçkil](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/19/ozledim-anam-8.jpg)
Geldiğim yerler
Çok soğuktu.
Kar, tipi, boran,
Yağmur vardı.
Senin kucağın gibi,
Sıcak değildi be anam…
Geldiğim yerlerde
Güneş yoktu.
Kara bulutlar kaplamıştı
Gökyüzünü.
Senin gözlerin gibi,
Işık saçmıyordu be anam…
Geldiğim yerlerde
İnsanlar yalancı, riyakâr,
Sahtekâr olmuşlar.
Senin kalbin gibi,
Temiz değildi be anam…
Geldiğim yerlerde
Yediğim her yemek,
İçtiğim her su,
Zehir gibiydi.
Senin sütün gibi
Tatlı değildi be anam…
Geldiğim yerleri sorma,
Sadece kollarını aç.
Sar beni, sar beni
Be güzel anam…
İbrahim MUTLU
analar için ne kadar yazılsa azdır... Anaları yazmaya kağıtlar ve kelimeler yetmez üstadım... Onun sıcaklığını hiç bir şey vermez... Tebrikler yazan yürğe ve kaleme... Sevgiyle kalın...
Kutlarım+10 puan
Ben yine de derim ki
Anneler hiç ölmez ki
Onlar gökyüzündeki yıldızlarımız
TÜM YORUMLAR (11)