Özledim ama diyemem Şiiri - Melanie Jensen

Yazsam,
Yazamam.
Arasam,
Arayamam.
Özledim,
Ama diyemem.
Seninle ben;
Yeryüzünden güneşi izlemek gibi.
Sanki elimi uzatsam sana dokunabilecekmişim gibi
Ama dokunamam
Kaç ışık yılı gerekir dokunmak için sana?
Evrendeki tüm yıldızlar yol olsa da yoluma
Gene de dokunamam sana.
Anca öylece bakarım sana,
Güneşe bakar gibi.
Beraber yürünecek onca cadde varken.
Ben buğulu penceremde,
Seni bana götürmeyecek yolları izliyorum.
Buzlu gözlerimle.
Somutlayamadım seni düşlerimden.
Tanrı gibiydin..
Ve hiçbir din kurtaramazdı beni senin yokluğundan.
Hatim ettim seni kitaplarıma,
Boynu bükük şiirlerimle.
Cennetini tadamadan,
Cehenneminde yanıyordum yokluğunun.
Çığlık çığlığa susuyordum seni içimde.
İsmindi benim kutsal kitabım.
Vücudumun her zerresine kazıdım seni.
Ama yine de ulaşamadım cennetine..
O yüzden;
Yazsam,
Yazamam.
Arasam,
Arayamam.
Özledim,
Ama diyemem.