Özledim Şiiri - Cengiz Polat

Girmez oldun rüyalarıma,
Yoksa bir kusur mu ettim sana,
Seni eksik etmem dualarımda,
Tenimde cansın,özledim,özledim seni...

Seninle tekrar dönmek olsa başa,
Razı olurdum kuru ekmeğe aşa,
Doyardım şahane yüzüne baktıkça,
Tenimde cansın,özledim,özledim seni...

Hani sözümüz vardı hakkın divanında,
Rüyalarda bile ayrılmak yoktu kitabımızda,
İhanet mi ettim,kusurum varsa söyle bana,
Tenimde cansın,özledim,özledim seni..

Ne güzel konuşurduk akşamdan sabaha,
Telefon yorulurdu,ezanla dalardık uykuya,
Bin yıllık hasret gibi sarılırdık karşılaşınca,
Tenimde cansın,özledim,özledim seni...

Ellerimiz kenetlenirdi ellerimize,
Gözlerimiz donup kalırdı gözlerimize,
Kalbin kalbimde atardı,nefesini içtikçe,
Tenimde cansın,özledim,özledim seni...

Zaman ne çabuk geçer anlamazdık,
Geceyi gündüze ekler,yine de doymazdık,
Bedenler ayrılsa da,tek bedendik tek candık,
Tenimde cansın,özledim,özlrdim seni...

Ne giysen yakışır,renklerin anlamıydın adeta,
Köşe başında ayrılırdık,dualar ederdim sana,
Sen bir kez daha bakardın,gözlerin arardı orada,
Tenimde cansın,özledim,özledim seni...

Yaşamadık sayardık birbirimizi görmeyince,
Pembe düşler kurardık yarınlar bizim diye,
Kader denilen yazgı bizi ayırmış habersice,
Tenimde cansın,özledim,özledim seni...

Yine de beraberdik,her zaman rüyalarda,
Canlıydık,candandın,içten sarılırdın bana,
Geceler kabus oldu,girmez oldun rüyama,
Tenimde cansın,özledim,özledim seni..

Neredeysen gel,uykular sensiz çekilmiyor,
Özlemin;Yüreğimde alev oldu,içimde kor,
Sensizlik tüketti bitirdi,gel de rüyalarıma sor,
Tenimde cansın,özledim,özledim seni...