Sesini,gözlerini
Hatta hiç bilmediğim kokunu bile
Seni bekliyorum hâla beni ağlattığın o yerde
Gidemiyorum oradan susuyorum sensizliğe
Gece çöküyor yine
Oysa uyumalı insan ağlamak yerine
Özledim her bir zerreni
Bak kirpiklerimden gidişlerin dökülüveriyor yine
Ne acı hiç bitmeyecekmiş gibi sevdim seni
Ne kadar yalan her şey insan bir yalana bağlanmamalı
Pişman olmadım hiçbir zaman emin ol
Güzel ve eşsiz bir sanattı sevmek seni
İçimde tutamayıp yazıyorum seni sayfalara
Halbuki biliyorum hiç kimse hissedemez seni
Ben ağlıyor,ben yazıyor ve ben özlüyorum
Sessizliğimden anla ben seni deli gibi seviyorum
İçimdeki her haykırışı sessizliğimle dışa vurdum
Sana susmak güzeldi bu yüzden gözlerimle konuştum
Şimdi gözlerine dalamayacak bir uzaklıktayım
Sensizliğim sessizliğe büründü seni beklediğim o yerde ağlamaktayım
Kayıt Tarihi : 30.3.2020 09:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!