Özledim Şiiri - Mustafa Ayten

Çocukluğumu özledim ben
Mavi gökyüzünü
Yağmurda buram buram kokan toprağı
Kuşlara bakıp uçmayı hayal etmeyi
Hızlı geçen mevsimlerin içinde kaybolmayı
Cep dolusu umutla yaşamayı özledim

Küçücük avuçlarıma sığdırdığım
Özgürlüğü, mutluluğu ,sevgiyi
Ve birkaç tane eriği özledim
Paranın kirletemedigi avuçlarımı
Çamurlu topun kirletmesini özledim
Sokak lambasının yanmasına rağmen
Dışarda saklambaç oynamayı özledim

Ah şu gerçekler
Bir tokat gibi çarpıyor suratıma
Ne elimde sevgi var
Ne de birkaç erik

Mutluluk mu , özgürlük mü
bahsetmem ben onlardan
Yırtık cebime koymuşum onları
Umutlarımla birlikte düşmüşler

Kapkara oldu gökyüzü
Toprak kokusunun yerini aldı
Betonlar ve egzozlar
Para kirletti ellerimizi ve yüreklerimizi
Sokak lambaları yetmiyor artık
Sokaktaki özgürlüğümüzü korumaya

Arada kuşlara bakıp hayal kurarım
Belki uçmaya umudum yok ama
Çocukluğum gelir o zaman aklıma
Dedim ya çocukluğumu özledim ben

30.11.2021 00.27