Özledim Şiiri - Devran Sinanoğlu 2

ÖZLEDİM

Seninle kaldırımlarda
yürümeyi özledim
parklarda çocuklarla beraber
ip atlamayı,
sen ip atlarken
saçlarının dağınık kalışını özledim
sonra sen utanıp
saçlarını toplardın
seni beğenmekten vazgeçerim diye
ürperirdi yüreğin,
acele ederdin
senin tatlı telaşını özledim.
her sabah telefonu açtığımda
günaydın sol yanım
mesaj atışını özledim.
buluşurduk seninle
güneşin bizi selamladığı vakitlerde
ikimizde mutluyduk
şimdi mutlu olmayı özledim.
dünya bir yana,
sen bir yana derdin
bende Allah ömrümden alsın,
ömrüne katsın derdim.
sana dua etmeyi özledim.

Boncuk boncuk yağan yağmurun altında
gecenin herhangi bir vaktinde
sokak lambasının altında
yorulmadan dans ederdik
bugün o demleri hatırlayıp
seninle dans etmeyi özledim.
yüksek bir binanın tepesinde
yüreğim lal olurcasına,
bağırırdım
seni seviyorum derdim.
sen gittikten sonra
seni seviyorum demeyi özledim.
Bazen seni kızdırır,
kendime küstürürdüm
şimdi itiraf ediyorum,
bilerek yapıyordum
bana küsmeni özledim.
sonra geçeceğin yolu
mumlarla aydınlatırdım
basacağın yerlere,
gül yaprakları sererdim.
yolun sonunda da ben vardım
seni beklemeyi özledim
sen anlardın benim olduğumu
biraz nazlı,
biraz öfkeli,
biraz da ürkek bir halin vardı.
Ağır ağır yürürken
seni izlerdim
doymazdım yüzünün aydınlığına
bakmaya kıyamazdım
gözlerinin karanlık kuyusuna
şimdi gözlerine bakmayı özledim.
gelirdin yolun sonuna
ellerini uzatırdın avuçlarıma
dakikalarca konuşmadan,
çıt çıkarmadan…
bakışırdık seninle
biz susardık,
gözlerimiz konuşurdu
biz susarak da anlaşırdık seninle
şimdi her gün susarak sana bakmayı özledim.
seni anlından öperdim
başını yaslardın göksüme
ikimizin gözleri nemli
belki mutluluk,
belki korkuydu sebebi
o akşamdan sonra gülmeyi özledim.
saçlarını okşardım
ve sen sımsıkı sarılırdın bana
bir yoksulun umuduna sarıldığı gibi
şimdi kalemi bırakan ellerimle,
saçlarını okşamayı özledim.
başını kaldırır,
gözlerimin karasına bakardın
bende gözlerinin zifiri karanlığına
birbirimize bakıp gülerdik
sonra parmaklarımızın ucuyla,
yanağımıza düşen,
boncuk boncuk gözyaşlarımızı silerdik
her zaman ağlarken,
seni güldürmeyi özledim.
kolunu dolardın boynuma
o anda, bu aşk bitmez parçası çalardı
başlardık dans etmeye
sokak ortasında
bu bizim parçamızdı
kimseye aldırmazdık
ikimizde mutluyduk
seninle mutlu günlerimi özledim.
yanağıma bir buse kondururdun
ağzını dayardın kulağıma
canım seni seviyorum derdin
şimdi her gün,
seni seviyorum deyişini özledim
sonra etrafa bakar
bana dönerdin
delisin sen derdin
zaten aşk delilik değil mi sevgilim ?
sana yeni delilikler,
keşfetmeyi özledim
bana aşkım derdin
zaman dururdu
dünyalar benim olurdu
şimdi bana aşkım demeni özledim.