Hadi bir şey söyle!
Boz şu uzayıp giden sessizliği...
Söylemediklerimiz yük olmasın heybemize!
Sırtımızı kamburlaştırmasın!
Bükülmesin omurgamız,
Öne eğilmesin başımız.
Ufka bakalım birlikte...
Ufukta vuslat var Sevgili’ye
En Sevgili’ye...
Hadi susma! Bir şey söyle.
Boz şu; bizi ağırlaştıran,
Yüreğimizi sızlatan sessizliği...
Sessizlik;
Sırtımızda yük,
Aramızda engel,
Kalbimizde dert...
Bİlir misin?
Kelimeler de hasret çeker...
Kelimeler de ağlar ayrılıkta...
Yüreği zarif yârim,
Göz yaşına dayanamazsın
Oturur sen de ağlarsın...
Gözünden akan yaşa kıyamam...
Bir şey söyle!
Boz şu; kelimeleri ağlatan,
Bizi ayrı düşüren sessizliği...
Özledim...
Bekletme!
Gel artık...
Kayıt Tarihi : 3.5.2018 23:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zehra Çavdaroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/03/ozledim-900.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!