Uzun sohbetlerimizi,
aynı şeylere hayıflanıp, ya da sevinmelerimizi,
ve incir çekirdeğini doldurmayan..,
Eften püften,
bir gün sonra hatırlanmayan,
önemsiz nedenlerden
çekişmelerimizi..,
Sonrasında barışmalarımızı özledim.
Yakın gelecekle ilgili plânlarımızın örtüşmesi,
Tekne mi karavan mı ikilemi..
Yakındaki şehir mi, yakınca ilçe mi ufukta belirmesi..,
Ama duyan birinin
Çocuk musunuz siz diyerek,
kahkaha ile gülerek eleştirisi..
Bunlardan kıssadan hisseleri,
aldığımız, alamadığımız dersleri özledim.
Her çekişme bir öncekinden şiddetli,
her tartıma bir sonrakinden masum geçti.
Dargınlıklar.., yıpratan,
her barışma duyguları coşturan..
Varlığını,
Tavizsiz tavrını,
Ufacık sapma olmayan tarzını.., özledim
Kayıt Tarihi : 13.9.2019 03:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Enver Ertürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/13/ozledim-898.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!