Dün gece düşümde, rüyamda gördüm.
Bir bilsen! ben seni nasıl özledim.
Sen sustun, ısrarla ben seni sordum.
Bir bilsen! ben seni nasıl özledim.
Gördüm ki! ağlamış nemli gözlerin.
Karamsar bir halde solgun yüzlerin.
Manalı, sitemkar, kırgın sözlerin.
Bir bilsen! ben seni nasıl özledim.
Aradan bak geçti çok uzun zaman.
Eğdirdin başımı verdirdin aman.
Har ettin ateşi, başımda duman.
Bir bilsen! ben seni nasıl özledim.
Varmıdır? gel söyle nedir, ne suçum.
Sevgiye susadım, aşka çok açım.
İnan ki ben sensiz çaresiz hiçim.
Bir bilsen! ben seni nasıl özledim.
Yalvarsam, gel desem var mı? bir umut.
Bir bulsam işaret, nerdedir kanıt.
Aşk için burdayım, açık, net somut.
Bir bilsen! ben seni nasıl özledim.
Çörekçi kendimi yedim bitirdim.
Tükettim dermanı çöktüm oturdum.
Karanlık girdapta yolum yitirdim.
Bir bilsen! ben seni nasıl özledim.
Kayıt Tarihi : 8.5.2017 10:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
AŞK, ÖZLEM
![İsmail Çörekçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/08/ozledim-864.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!