Özledim!
Bir ev ki, çiçeklerle bezenmiş!
Etrafına; ıhlamurlar, begonyalar dizilmiş.
Dağdağa gitmiş, kirli hava süzülmüş;
Toprak yeşil, dağlar yeşil, su yeşil...
Toprağa, yeşile hasret kalan bir nesil!
Orman, her varlığa hayat verir, can verir,
Tek ağaç bile olsa insana heyecan verir!
Evler sanallaştı, duygular paha etmiyor,
Bahçeler harap oldu, çiçekler bitmiyor,
Gülleri küstürdük, bülbüller ötmüyor!
Betonlar arasına yapay güller kondurduk,
Ruhları mumyaladık, fikirleri dondurduk!
Kazım Öztürk 07 Aralık 2016
Kazim Öztürk 2Kayıt Tarihi : 28.12.2016 19:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!