Özledim Şiiri - Günal Aydın

Ve yine sensizliğe bürünmüş bir gecede konuşuyorum sessizce
Iș ığı sönmüş sokak lambalarının
Şehir koynuna düș müș karanlıkların

Yoksa Uykularımamı kastın
Gözümü kırpmadan
Kim bilir bu kaçıncı yarın

Özledim senli rüyalarla sabahlamayı
Kalem yerine saçlarına dokunmayı

Özledim şiirleri gözlerinden okumayı
Kağıtların gölgesinde ellerini tutmayı

Özledi şah damarını dudaklarım
Ș imdi tenimde Sen kokmalıydın

Göğüs kafesimde uçurumlar
Uçurumların içinde
Sana ait binlerce yorumlar

Yoruldum yokluğunda cümle kurmaktan
Sözüm sana akıyor içimdeki ırmaktan
Çıkamadım hecelerin yangınından
Lav etti gözlerin lehçemi inan

Bir ufak sehpada
Bir büyük çayla
Bir de son sigarayla
Sarıldı bu garip yara
Sevda na çıkan sokaklarda

Anlayacağın
Anlamsız kalıyor her şey
Seni hayatımdan alırsam
Anlayacağın
Hiçbir şeyin anlamı kalmıyor
Seni hayatımdan çıkarırsam

Aslında bende çok anlamış değilim
Seni mi hayat diye yoksa
Hayatımı sen diye sevdim
Anlamadım
Hayatım mı olmuş kadınım
Kadınım mı olmuș hayatım