Kalem kaşın altındaki,
Mehtap bakışlı gözlerini özledim.
Şeker dilden dökülen,
Gönül alan sözlerini özledim.
Efkârımı savuran
Bir ipek demeti gibi
Saçlarını özledim.
Gönlümü alıp da,
Gönlümü sultan eden
Has gönlünü özledim.
Dokunuşları ile hayat veren,
Pamuktan ak minik ellerini özledim.
Bir meltem gibi,
Başımdaki buzları eritiveren
Bahar nefesini özledim.
En dar günde,
Bir müjdeli haber gibi
Geliverişini özledim.
Hastanın sabahı,
Toprağın suyu,
Tohumun baharı,
Asker anasının oğlunu,
Mahpusun gökyüzünü,
Bulutun yeryüzünü,
Sürüdeki koyunun evdeki kuzusunu,
Deredeki suyun denizi,
Yuvadaki yavrunun havadaki kuşu,
Bir sevenin
Bir seveni özlediği gibi
ÖZLEDİM!
Sayılı günden
Ay değil
Hafta değil
Gün değil saat de kalsa
Yine de
SENİ ÖZLEDİM…
Kayıt Tarihi : 1.9.2015 22:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Özünal](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/09/01/ozledim-813.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!