ÖZLEDİM…
Kavuşmamız;
Yağmur ertesinde açan gökkuşağı gibi,
Rengârenk.
Hücrelerimiz
Ilık meltem esintisi misaliydi.
Şiirlerimin ahenkli sesi.
Mısralarımda ki kadınım.
Uzaktaki yangınım.
Apansız başlayan sevdam.
Seninle;
Sevmeyi,
Özlemeyi,
Beklemeyi,
Hayal etmenin güzelliğini öğrendim.
Şairin dediği gibi;
Ben Ankara’nın İstanbul’a dönüş yolunu sende sevdim.
Ummadığım bir anda,
Esen bir seher yeli.
Güvercin kanadında
Senin kokunu da getirsin.
Sönsün artık yüreğimdeki yangının
Öyle özledim ki Kıymetlim;
Kurudu kanım.
Selahattin Karataş
Kayıt Tarihi : 21.4.2015 21:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selahattin Karataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/21/ozledim-805.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!