Özledim Şiiri - Mehmet Çiftlikli

Bir başka güzeldi bizim orda ay dere
Sekiliye çıkardık oynardık körebe
Gün batmadan hemen dönerdik eve
Çok güzeldi o günleri özledim kardaş
Yaz baharı koyaklar sümbüllerle kokardı
Sekili’nin suyu sıçmaza doğru akardı
Akşam olunca herkes gaz lambalarını yakardı
Işık saçan küçük pencereleri özledim kardaş
Bahçelerde her çeşit meyveler doluydu
Bir çift öküzü olan köyün zengin kuluydu
Sonradan anladık yaşam demek buydu
Harmanlarda geme bindiğimi özledim kardaş
Kazma kürek alırdık giderdik bahçelere
Gayretle çalışır yorgun argın dönerdik eve
Hemen uzanırdık Yün ile yapılmış mindere
Mışıl mışıl uyumayı çok özledim kardaş
Sabah olunca çoban sığırları götürürdü
Öğleyin sekilide pınarın başında yatırırdı
Akşam olunca sığırcı inekleri getirirdi
Deli ahmette aşağı inmelerini özledim kardaş
Çok erken öterdi küllükten horozları
Durmadan çalışmakla geçerdi yazları
Nohut çulban yolar idi gelinleri kızları
Horum üzerine taş koymayı özledim kardaş
Büyüklerin dediği dedik dinlenirdi sözleri
Maşa ile dolaştırırdık sigara yakmak için közleri
Bir avuç kuru üzümle sevindirirlerdi bizleri
Çekirdeği ile yediğimiz günleri özledim kardaş
Kömüre gitmemişti çoktu köyün tarlaları
Kışın damları sürgü ile temizlerdik karları
Öyle bir Tipi olurdu kapatırdı bütün yolları
Naylonlarla Kızak kaymayı özledim kardaş
Yorulmazdık oynardık bir kış boyunca
Çok mutlu olurduk helvalı dürümle doyunca
Yarının hayalini kurardıkyastığa baş koyunca
Tezzek kokan sobalı evleri özledim kardaş
Çok dumanlı olurdu zehmeride kışlanın dağları
Kardan görünmezdi koca kayaları ve de taşları
Bambaşkaydı o zamanları bizim oraların kışları
Ava gidip boş döndüğümüz günleri özledim kardaş
Anlatmayla bitiremem eski güzellikleri
Beynimize kazılmış silinmez ki hiç izleri
Çiftlikli yem maziye götürdüysem sizleri
Köy odalarında muhabbetleri özledim kardaş