Ne zamandır gözlerim yollarda.
Cesaretin olur da dönersin diye bekledim.
Gelirde seviyorum dersin diye bekledim.
Uzattım ellerimi, ölümü bile özledim.
Aşk için mücadele eden benim.
Aşk benim, sevgi benim, özlem benim.
Gözlerini yollara diken benim.
Uzattım ellerimi, ölümü bile özledim.
Kopardın yüreğimi avuçlarına aldın.
Avuçlarında kalınca yaşar sandın.
Bir manası vardı elbet ellerinde.
Uzattım ellerimi, ölümü bile özledim.
Böyle olurmuydu? olmamalıydı.
İnsanlara anlatsan bizleri anlarmıydı.
Onlar ki gülmezlermiydi? gülerlerdi elbet.
Uzattım ellerimi, ölümü bile özledim.
Yoksun artık işte, mutlumusun? Huzurlu mu?
Gerçek dünyanı yaşamını buldun mu?
Celladın gazabı defalarca kez öldürdü beni.
Ellerimi uzattım, ölümü bile özledim.
O BİLE GELMEDİ.
18 Aralık 1996
Fikret ÇarkçıKayıt Tarihi : 23.4.2014 01:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!